Van winter naar zomer

Twee weken verder maar het voelt als een jaar. Kangaroo Island lijkt al weer zo lang geleden! Hoogtepunt (of misschien dieptepunt) was dat we tijdens het exploren van de fencewalks area op zoek naar echidnas en goannas (een soort grote hagedissen) een zwarte tigersnake zagen. Niet gegild, ik was erg trots op mezelf, maar toch echt best wel eng want die slangen zijn hartstikke giftig! Gelukkig zijn ze ook verlegen en dus was hij al snel verdwenen in de planten. Maar toch een eng idee, ik was zo blij dat ik geen slang had gezien in mijn eerste paar weken, en dan op mijn eennalaatste dag toch nog eentje gezien. Ik zie het maar als een teken, mijn angsten overwinnen en zoveel mogelijk meemaken van alles wat Australië te bieden heeft. Toen ik wegging kreeg ik een certificate of appreciation. Toch wat goede gedaan. Zo voelt het wel, ik heb echt een blik gekregen in de lifestyle van de mensen op Kangaroo Island en de manier van omgaan met de natuur. De balans tussen mens en natuur is erg interessant en dat blijft ook maar terugkomen tijdens mijn reis.
Luke en de rest van de vollies brachten me via Kingscote naar Penneshaw, waarna ik met de ferry terug naar Adelaide ging. Na een korte nacht werd ik door iemand van het hostel naar het vliegveld gebracht, waar ik in mijn vliegtuig naar Sydney stapte. Aangezien het bij Sydney nogal hard waaide, was de landing een beeeetje heftig met redelijk veel heen en weer gewiebel. Maar gelukkig ging er niks mis (dit was overigens de dag dat het nieuws van de vliegramp bekend werd, dus ik was een beetje zenuwachtig. Er zaten ook een stuk of 30 Australiërs in het vliegtuig, waaronder een aantal wetenschappers voor een AIDS conventie die in Brisbane plaats zou vinden. Hierdoor was al het nieuws van de ramp ook breed in het Australische nieuws, dus dat was eigenlijk wel fijn want daardoor kon ik alles erg goed volgen. In Sydney moest ik anderhalf uur wachten voor een heel exciting moment: Kaitlyn kwam aan uit Toowoomba, die ik nog ken van mijn tijd in Amerika en dus al 2.5 jaar niet had gezien. Zo raar en tegelijk zo normaal om haar opeens voor me te zien staan! Heel erg leuk, dat ook natuurlijk. Samen gingen we met de trein/metro naar de wijk waar Kaity's tante woont, waar we mochten logeren voor de paar dagen dat we daar waren. Na een kennismakings kop koffie slash chai tea waar ik totaal verslaafd aan ben gingen we naar Aunty Di's huis, waar ik meteen haar ontzettend leuke speelse hond Kelly leerde kennen. Toen we eenmaal aangekomen waren en uitgepakt en gesetteld was het redelijk laat dus hadden we niet echt tijd om nog de stad in te gaan. Dus gingen we lekker boodschappen doen, en wijn en Indiaas eten halen, wat we opaten en drinken tijdens een film. Heel gezellig, goeie gesprekken gehad, dingen over mezelf en de Australische cultuur geleerd, dus erg leuk om bij een local te logeren. In Sydney zelf hebben we vanillestokje gedaan, zoals een high tea in de Queen Victoria Building, geshopt, rondgelopen, een boot rondom de haven en het Opera House en onder de Harbour Bridge genomen richting Manly Beach, smoothie gedronken onder het Opera House, een Ghaza demonstratie meegemaakt, nog meer rondgelopen, de Chunese buurt gezien, genoeg gedaan dus. Na vier dagen Sydney was het tijd om verder te gaan naar Toowoomba, dus vlogen we met een mini vliegtuig naar het noorden. We werden opgehaald door Kaitie's vader en zusje, en thuis was haar moeder al bezig met het avondeten, dat iedere avond weer verrukkelijk was. De Pavlova was geweldig, als ik geen vijf kilo aan ben gekomen door al dat lekkere eten snap ik het niet. Kaitie en haar moeder hebben me de volgende dag door Toowoomba gereden, en we zijn lekker gaan lunchen bij een tentje met een terras met uitzicht op de heuvels waar Toowoomba op neerkijkt. Bij de rest van de dagen was ook veel eten betrokken, zoals een picknick in de Japanse tuinen en een heerlijke lunch in een Italiaans café in een oud Queenslander style huis met uitzicht op het park. Weer ontzettend leuk om bij een familie te kunnen slapen, dat laat je zo ontzettend meer thuis voelen dan hostels waar je soms een beetje verloren er tussen doorloopt, terwijl ik totaal verwend werd door alle ouders en tantes met lekker eten, thee, en zo ongeveer alles wat ik maar wilde. Mijn laatste dag in Toowoomba heb ik met Genevieve doorgebracht, een andere vriendin van mijn MSU tijd, wat gek was omdat ik afscheid moest nemen van Kaitlyn maar ik heb geen idee wanneer ik die weer ga zien. Met Genevieve was het plan om de tabletop mountain te beklimmen maar helaas begon het te regenen en dan zou het pad te glad zijn. In plaats daarvan hebben we dus maar lekker bij haar thuis wat gegeten, en een kort dutje gedaan omdat we allebei nogal moe waren. Toen we wakker werden was het rond etenstijd, en Genevieves vader had een heerlijke Australische barbecue gemaakt, met kangaroo worstjes, en allerlei ander vlees en lekkernijen. 'S avonds kwam Bree langs, een vriendin van Genevieve, en kleedden we ons om om uit te gaan in Toowoomba. Lekker weer eens goed gedanst, erg gezellig! Klein verschil hier is dat ze met de taxi gaan naar de bars, ze kwamen niet echt over het idee dat je met je fiets helemaal naar de binnenstad fietst bij ons, maakt niet uit hoeveel je op hebt of hoe laat het is bij ons.
Na een hele korte nacht stonden we om 6 uur op en brachten Genevieve en haar vader me naar het busstation waar ik op weg ging naar Noosa, waar ik nu (weer) ben. Heerlijk een middag op het strand doorgebracht, en lekker relaxt gedaan. De volgende dag stond ik weer om 6 uur op, ditmaal werd ik opgehaald voor de beste paar dagen van mijn leven. Ik ging met Drop Bear Adventures Tours naar Fraser Island, oftewel K'Gari, wat de native naam is voor het eiland en heel veel beter is om die naam te gebruiken aangezien Mrs. Fraser degene was die de native population bijna heeft uitgeroeid. Met een groep van 17 man en onze tourguide Dave (in eigen woorden de love-transmitter voor het eiland, als in dat hij zijn liefde voor het wil overbrengen in plaats van alleen maar een gids te zijn) gingen we in 4 wheel drive cars naar het eiland. Ook al waren het maar drie nachten en twee dagen, het waren by far de beste dagen van mijn leven. Zoveel mooie natuur, zon, zee, strand, regenwoud, geschiedenis, creeks, meren, etc. We hebben van alles geleerd over indigenous traditions, over de natuur, en over het eiland, maar we hebben vooral ontzettend veel lol gehad en mooie dagen beleefd. Iedere avond kampvuur, twee mannen van de indigenous tribe kwamen zelfs bij ons kampvuur voor de gezelligheid en om wat van hun cultuur over te brengen. Iedere ochtend om 6 uur de zonsopgang gezien op het strand ook al hadden we de avond ervoor tot 12 of 2 bij het kampvuur gezeten. Prachtige sterren iedere nacht, omdat er zo weinig lichtvervuiling is, kan je superveel sterren zien, ik heb zelfs mijn eigen sterrenbeeld voor het eerst in de hemel gezien. Overal met blote voeten lopen, ook al liggen er takjes of andere dingen, omdat het een zandeiland is, is het erg fijn om al die korrels tussen je tenen door te voelen. Met de fout wheel drives reden we over het strand en door kleine weggetjes door het bos, iedereen met een rijbewijs mocht rijden. Helaas heb ik die nog niet, maar dat was ook eigenlijk helemaal niet nodig want je werd net zo hard door elkaar geschud bij iedere hobbel als alle anderen. Zo'n prachtige, bijzondere ervaring die voor altijd in mijn hart en herinnering zal blijven. Gek hoe drie dagen je leven kunnen veranderen, ik voel me bijna een soort nieuw persoon. Zoveel te vertellen want zoveel gave dingen meegemaakt. Ik kan niet geloven hoe snel de tijd gaat, nog maar anderhalve week en dan ben ik al weer terug. Des te meer geniet ik van mijn tijd hier, ik besef me zo goed hoe gaaf het is dat ik hier kan en mag zijn, dit is nu al een ervaring die ik nooit ga vergeten.

Nog wat levenswijsheid van de Butchulla people:
Rule no. 1: do not take what is not yours
Rule no. 2: if there is plenty, share
Rule no. 3: what is best for K'Gari always comes first