The first week

Het staff diner was erg gezellig. Ik zal eerst even uitleggen met wie we allemaal hier zijn. Luke is de man die ik het meest zie, hij vertelt namelijk iedere dag wat we moeten doen. Hij heeft een vriendin, Helen, en samen wonen ze in een huis vlakbij het visitors centre. Dan is er nog een andere Helen, die staat vaak achter de kassa in het visitors centre en doet de nocturnal tours, zij woont ook hier, boven de wasmachines. Dan is er nog Kat, uit Engeland, zij doet hetzelfde als Helen ongeveer, maar zij woont niet hier, maar iets verderop. Qua volunteers zijn hier Jacob, een 32jarige, erg Amerikaanse jongen (ja ik zeg jongen, hij ziet eruit als 24 en gedraafd zich soms misschien wel nog jonger) uit Houston, Texas, die donderdag weer weggaat, en Walker (17) en Michael (17). Walker is de zoon van de eigenaar van Hanson Bay, Todd Robinson, die hier nu ook is, en Michael is een vriend van Walker. Zij komen ook uit de US, uit North Carolina. Walker's twee zusjes zijn hier ook, Hanes (12 volgens mij) en Gray (15). Hun moeder en de tweelingzus van Grey komen donderdag aan. Met deze hele groep gingen we vrijdag uit eten in een restaurant wat verderop, 20 minuten rijden ofzoiets dus dat is redelijk dichtbij. Erg lekker gegeten, en aan het eind pakte Walker z'n gitaar en werd het nog een muzikale avond ook. Ook zijn zusje Grey kan gitaarspelen, maar ze kan nog veel beter zingen (tip: kijk eens op YouTube, zoek op Grey Robinson). Al met al een goeie avond, al helemaal toen Todd de rekening besloot te betalen. Iets teveel wijn op zorgde ook voor een hoop hilariteit, maar ook een beetje bezorgdheid aangezien we toch echt nog met de auto naar huis moesten en de Amerikaanse kids niet gewend zijn aan een auto waarbij je zelf moet schakelen. Onderweg zagen we iets op de weg liggen, we dachten dat het 'gewoon' een kangaroo zou zijn ofzoiets, maar toen we iets verder reden bleek dat opeens een boom te zijn. We stapten uit om te kijken of we hem zouden kunnen verplaatsen, maar dat was niet echt mogelijk want hij was redelijk groot. Gelukkig konden we door de berm er voorzichtig langs rijden, en kwamen we uiteindelijk allemaal veilig aan in ons volunteer huis. Ik woon nu in de oude boerderij met alle volunteers, dus met Jacob, Michael en Walker. Ik heb nu mijn kamer nog voor mezelf, aangezien ik het enige meisje ben, maar er staan nog twee extra bedden in dus het zou goed kunnen dat daar nog twee meiden komen ergens in de komende tijd. Ik heb ook mijn eigen badkamer, dat is allemaal wel erg fijn. We eten vaak samen, ook ontbijt, dus dat is allemaal wel gezellig (als Jacob eindelijk een keer z'n mond houdt, want mennn hij praat veel en alleen maar over zichzelf).
Zaterdag gingen we om half 10, nadat we de vlaggetjes op Koala Avenue weer bij koala's gezet hadden, op weg naar Raptor Domain. We begonnen bij birds of pret, een vogelshow waar ze allemaal vogels laten zien die hier rondvliegen. We zagen uilen, valken, coocaroos of iets dergelijks, allemaal prachtige beesten! Sommige mocht je zelfs op je hand laten zitten en sommige kon je zelfs aaien! Echt gaaf om te zien. Daarna aten we een heerlijke burger bij een tentje daar, en toen was het tijd voor de reptielenshow. Hetzelfde idee als bij de vogels, alleen nu met reptielen. Op het begin was het best spannend, ik hou helemaal niet van slangen, maar ik zette me over mijn angst heen en heb uiteindelijk zelfs de grote slang om mijn schouders heen gehad! Hij was niet giftig gelukkig, ik was alleen even bang toen ie vlak bij m'n oor opeens heel hard ging sissen. Maar niks aan de hand, dat betekende dat ie gewoon even hard z'n best moest doen om te blijven zitten. Alleen als je een slang totaal stil ziet liggen en dan hoort sissen, betekent dat dat hij agressief is. Na deze nieuwe ervaring gingen we verder naar Seal's Bay, waar (je raadt het vast al) allemaal zeehonden in een baai liggen. Prachtig uitzicht, ontzettend schattige zeehonden die uit lagen te rusten van hun tochten op zee in de zon, dus een goed uitje. We sloten af bij Little Sahara, een soort Soesterduinen idee met net iets hogere duinen waar je sandboards kon huren en de berg af kon glijden. Ik heb het zelf niet gedaan (moe en geen zin in zand overal), maar ik zat erg lekker in de zo'n en het was hilarisch om iedereen te zien proberen van de berg af te komen. Rond 5 uur waren we weer thuis, waarna we gezellig met z'n allen hebben gekookt en gegeten.
Zondag was het een beetje regenachtig. Na de koala vlaggen te hebben geplaatst, moesten we de fencewalk lopen, dus om het hek heen om te controleren of er ergens gaten in zaten. Dat was gelukkig niet het geval, helaas begon het halverwege nogal te regenen. Het hield vrij snel weer op, maar helaas was ik wel redelijk doorweekt. 'S middags hoefde ik niet echt meer iets te doen, aangezien het zo stom weer was, maar ik ben wel nog even met Luke, Michael en Walker meegereden naar de beachside cabins, de huisjes die bij Hanson Bay horen, ze staan aan zee en hebben prachtig uitzicht (zeker een aanrader mocht je ooit eens in de buurt zijn). 'S avonds hebben de jongens echte Amerikaanse burgers gebakken, erg lekker, maar ook wel erg vet haha!
Maandag was het weer nog slechter, heel veel regenbuien. Dat is hier misschien wel anders, de regen duurt hier korter dan in Nederland. Als het regent, is het heel even, het zijn kleine druppels, maar het voelt wel echt als een douche, waardoor je kok best wel snel doorweekt bent. Als het hier een dag regent heb je dus allemaal kleine regenbuien, dan is het weer even donker en regen en het volgende moment schijnt de zon gewoon weer even. Maar het kan ook voorkomen dat je naar buiten kijkt en de zon gewoon schijnt, maar dat het dan toch regent. Al met al, ingewikkeld weer, je kan nergens vanuit gaan. Dat hebben wij in Nederland toch beter, als het regent, dan regent het ook gewoon lekker de hele week aan een stuk door! Maar goed, ik heb de hele dag dus niet zoveel uitgespookt, beetje rondgehangen in het visitors centre, en 's middags lekker op de bank film gekeken. We hebben hier een tv, hij is alleen niet aangesloten op de kabel, dus tv kunnen we niet kijken, alleen de dvd's die hier liggen, en die zijn vaak oud en bekrast, maar ach, we doen het er maar mee. Zo lang het vuurtje aan is is het lekker warm en dus prima te doen. Inham dat is ook zoiets, er is geen verwarming in het huis. Dus iedere kamer wordt verwarmd door zo'n klein elektrisch kacheltje (die het overigens prima doet), maar de woonkamer moet je zelf warm maken door een vuurtje te stoken. Nou is Michael gelukkig een Boy Scout met goeie vaardigheden in vuurtjes maken, want hoe vaak ik papa ook een vuurtje heb zien maken, ik weet niet hoe goed ik er zelf in ben (jaja er is maar 1 manier om erachter te komen, ik weet het: uitproberen... Maar zo lang er iemand is die het voor me doet ben ik lekker de luie prinses met een boekje op de bank). 'S avonds gingen de Robinsons uit eten, dus heb ik lekker mijn eigen bordje pasta gemaakt en ben vroeg gaan slapen. Dat is ook nog zoiets, aangezien het hier winter is, is het dus om half 6 al donker. Rond 8 uur voelt het daardoor aan alsof het 11 uur 's avonds is, en de hele tijd bezig en buiten zijn helpt daar ook al niet in mee. Dit resulteert in erg korte avonden, waardoor ik vaak rond 9 uur al in mijn bed lig. Maar goed, we moeten ook vroeg op, want om 9 uur moeten al die vlaggetjes eigenlijk wel staan.
Dinsdag was weer een regendag, maar deze keer had Luke wat voor ons verzonnen. Terwijl Jacob ergens naartoe ging liften voor zijn documentaire, en Michael en Walker druk bezig waren met hout verzamelen en in de schuur leggen, mochten ik, Grey en Hanes lekker onder een afdakje naast ons huis tafels en bankjes schilderen. Dus lekker de hele ochtend met muziek aan een beetje tafels wit schilderen, prima te doen. Toen we klaar waren, rond half 2, liepen we richting het visitors centre, waar alweer lekker een broodje voor ons klaar lag als lunch (dat doen ze iedere dag, met heuse kleine Franse baguettes die superlekker zijn en heerlijk belegd met sla en turkey en jam, jammie!). Aangezien er verder niet zo heel veel te doen was, ben ik teruggelopen naar het huis, waar we de rest van de middag films keken op de bank. Tot kwart over 5, want ik moest helpen bij de nocturnal tour. Het was even spannend of hij doorging aangezien het natuurlijk niet echt lekker weer was, maar de mensen kwamen opdagen en toen gingen we op oad. De nocturnal tours zijn gaaf, omdat 's avonds alle kangaroos en wallabies wakker worden en op het veld zitten te eten. Ook de possums komen uit hun holletjes, en je hebt dus zeker kans om veel Wildlife te zien. Zo ook deze avond, we begonnen met twee etende kangaroos, toen zagen we vlakbij een wallabie zitten. Toen we even later over koala avenue liepen, zagen we een aantal koala's, maar uiteindelijk ook de ringtail possum en nog een andere soort possum! Supergaaf, omdat je best dichtbij kan komen. Ook al lijken die possums een beetje op muizen/ratten, het zijn toch wel echt schattige beestjes. Rond 7 uur kwam ik thuis, en toen hebben we lekkere pasta gekookt en met z'n allen opgegeten. Na het eten lekker bij het haardvuurtje nog even zitten kletsen, en uiteindelijk hebben we het tot 10 uur uitgehouden, een prestatie! Helaas werd ik de volgende ochtend om half 7 al weer wakker, misschien waren er vogels aan het schreeuwen, of misschien is het nog een klein staartje van mijn jetlag, want elke ochtend wordt ik rond half 5 of half 6 al wakker, om daarna, na wat rondgedraai in bed weer verder te slapen. Vogels maken redelijk gekke geluiden hier, je hebt vogels die klinken als een stel lachende apen, je hebt vogels die klinken als een jankende kad. of krijsende baby, je hebt vogels die als een soort vliegende keukenmeid vuurpijl klinken, en je hebt vogels die gewoon alleen maar een beetje zitten te kwaken. Als ik hier rondloop heb ik echt het gevoel alsof ik in een dierentuin loop, allemaal gekke geluiden en gekke dieren. Het is zo gaaf om te bedenken dat ze hier gewoon in het wild leven, en dat ik die wilde dieren zo dichtbij kan zien en meemaken, daar prijs ik mezelf erg gelukkig om.
Vandaag zijn we met de meiden (dus Helen, Gray, Hanes en ik) naar Flinders chase national park gegaan. We begonnen bij Admirals Arch, waar we bijna van de rotsen af werden geblazen omdat het zo hard waaide. Admirals arch is een prachtige boog helemaal in de Zuidoost onderkant van het eiland. E waren nog twee eilandjes in de zee, waar de golven keihard tegenaan waaiden. Omdat de zee prachtig blauw is, zag het er geweldig uit! De hoek waar Admirals Arch was, was voor zo'n 3/4 omgeven door zee, waardoor je erg goed zicht had op de hele kust. Het was echt prachtig! Er was ook een vuurtoren, beetje een Texel gevoel, maar dan twintig miljoen keer zo mooi. Bij de vuurtoren zijn ook huisjes waar je kan overnachten, dat is ook echt een aanrader!! Onder de arch en naast het oad waar we op liepen zaten allemaal zeehondjes, superschattig! Twee mini's zaten zelfs een meter van waar we liepen, ik smolt echt weg! Door de wind waren die golven supersoon, dus sloegen ze hard tegen de rotsen aan, zo'n mooi gezicht dat we een kwartier gewoon naar de zee hebben staan staren. Nadat we compleet weg waren gewaaid, onze haren alle kanten op gevlogen waren, onze neuzen liepen en onze ogen traanden, liepen we terug naar de auto en gingen we naar de Remarkable Rocks, rotsen die inderdaad echt remarkable zijn. Door de zee, wind, en water zijn de rotsen gedeeltelijk uitgehold, waardoor je in de rotsen kan zitten en een soort halve grotten zijn ontstaan. Ondertussen zag je de regen halverwege de horizon aan komen waaien, en inderdaad, na een poosje begon het regenen, maar wij zaten lekker veilig droog onder de rots. Na de regen een beetje afgewacht te hebben, gingen we op een gegeven moment weer terug naar de auto, en reden we terug naar Hanson Bay. Daar aangekomen aten we onze lunch, weer lekkere broodjes, jammie. 'S middags hebben we weer een koala survey gedaan, met de drie meiden, aangezien de jongens bij de bijen aan het werk waren (daarover een andere keer meer :P). 25 koala's geteld, en toen zat ons werk er weer op voor de dag. Vanavond slapen Gray en Hanes bij ons in huis aangezien hun vader hun moeder en zusje op gaat halen. Wordt vast gezellig. Het uitzicht van vandaag staat echt op mijn netvlies gebrand, ik hoop dat ik dit nooit vergeet. Het is zo mooi hier, met alle vreemde dieren, vogels, bomen, planten, echt geweldig. Het is nu al zo'n gave ervaring! Misschien denk ik daar over twee weken anders over als het iedere dag regent en ik me alleen maar een beetje zit te vervelen, maar ik denk dat ik iedere dag weer in mijn arm moet knijpen om me te realiseren dat ik toch echt down under in Australië tussen de kangaroos en koala's in zit.